Kan sızarken koca bir coğrafyanın her parçasından, umut kaç damladan sonra özgürdür?
Yok olmaya yüz tutmuş bir neslin kısık sesi,
Ve meydanlar ruhları çürümüş birer simge artık,
Gölgelenmiş sokaklarda büyümüş bütün çocukların gülümsemesi,
Zamandan habersiz sevişmeler hapsinde unutulanların,
Özlemler başka bir çağın ahı,
Sırasını beklerken kahrından yok olanların toplumu bu artık,
Terimlerin arasına inanmışlığın cansız bedeni saklanmış,
Sarhoşluğun naraları kısık sesli aşkın tutkusu gerçeklerin pençesinde,
Ve isyan sindirilmiş günübirlik bir bahar tatili,
Çocuklar umudun yok oluşları artık, kocaman bir yitik şiirleri,
Çocuk yürekli bir şairin umudu yeter mi bir toplumun hapsolmuş karanlığına,
Kaç geçmiş çağ aşkı soluk alabilir gerçek dokunuşlarda,
Kaç sonsuz sarhoş gerekli isyanın can çekişlerini gökyüzüne duyurmaya,
Sahi kan sızarken koca bir coğrafyanın her parçasından, umut kaç damladan sonra özgürdür?
Bu şiir 10 Aralık 2016 tarihinde Beşiktaş’ta gerçekleşen patlamada hayatını kaybeden, başta kardeşimiz Berkay Akbaş olmak üzere tüm şehitlerimize ithaf olunmuştur.
Milletimizin başı sağ olsun!