Kimsenin bölemediği bir şarkı bu
Ellerimiz ve ayaklarımızın arasında
Solgun bir çiçeğin yeniden canlanması gibi
Mayıs olup uğuldayacak yine sesi
Özlemle dokunuşların hatırası dolar avuçlarımıza
İlk duyulan anın heyecanı düşünce akla
Pencereden içeriye süzülüyor güneşin tonlaması
Tarifsiz bir mutluluk bu
Öyle ki;
Satır aralarından yayılıp
Koca bir coğrafyada çocuk sesleri çınlar
Boynumda gizlediğim kokun çıkar gelir
Bütün çiçekler sen kokar şehrin ortasında
Zamana direnişin şarkısı bu
Nefeslerin birbirine değdiği anın içinde
Kalbin yeniden yerinden çıkarmışcasına atması gibi
İlk bakışlar saklanıp Aralık olacak yine sesi
Kurulan hayallerin hatırasında çınlar titreyen dudaklarımızda
İlk duyulan andaki kaybettiğini bulma hissi
Aralayacak sıcacık odaya dolan gülümsemeni
Öyle bir mutluluk ki bu
Her ezgide bir şair doğar
Bütün dillerinde bütün bir coğrafyanın
Sakalımdan dağılan nefeslerin sarar kelimeleri
Bütün şiirler senden bahseder
Öyle bir mutluluk ki bu
Geceyi soyunup güneşi giyinirim teninde
Şiir
Mutluluk
Previous Article4631 Adım