Şiir

Geceyi Özümsemek

night-girl-woman-blur

Geceye ait bir şeyler ararken
Avuçlarıma dolan saçların,
Ve parmaklarımın arasına sızan kokun
Araladı bana geceyi.
Gece soyundu karanlığını
Yıldızlara düşen yağmur damlaları gülümsedi
Yorgun bir geceye düştü dudakların
Nefesinden uzakta kurumuş dudaklarım çatladı
Avuçlarımdan dökülen izlerine baktım
Bakakaldım öylece
Ve birdenbire sarılmak geldi kocaman
Utangaçlığının nefesleri sardı boynumu
Ve kanadım yine aynı yerden
Sahi bu umut denilen şey kaç damladan sonra özgürdür?
Sonra durdum bi an yine bu gecede
Bir sürü tuhaf cümle canlandı aklımda
Okuduğum kitaplar dizildi ve dinlediğim şarkılar
Bu geceye ait bir sen yazmak oncasına nasip olmamıştı
Bu geceyi sana, sana yazabilmeyi de kendime kattım
Kulağımda dinmeyen bir çınlamaya dönüştü gece
Seni soydum kendimde
Giydiğim her renk sana dönecek şimdi…


 

Previous ArticleNext Article

Bir cevap yazın

%d blogcu bunu beğendi: