Bir hesap ki sığmaz dört duvar içime
Öyle bakmayın yüzümdeki hiddete
Tavanla benim bütün husumetim
Önce göğümden sonra uykumdan ettiği için.
Dargınım etten kemikten aynaların her birine
Mümin müminin aynısı bile değilmiş anladım
Yüzünde bazen bakacak bir yüzü kalmaz insanın
Öyleyse ayağımdan evvel gözlerim yere değmeli
Kendime bu yüzden toprağa bakmayı salık verdim
Sonunda belledim, söz hadis, ölümdür kadim.
Kederin kambur sırtında eşlik ediyorum dünyaya
Nemalandığım tek senet Allahın rızası
Dahil olduğum her niyaz biraz kirli
Şahıs kiplerinden ve kibirlerinden
Sahibine sığınanların çekimleri
Acizim, acizsin, aciz
Buna sığınarak yıkılmalı tüm gökdelenler.
Dost dost diye bakarız diyen nicesin tanıdım
Ben bakarız kadar uzun bir yol
Bakarız kadar hain bir cümle bulamadım
Bu hınç ve kaşlarımın sırtına oturmuş öfke
Duvardaki gölgem karşılıksız senetten hacizli
Enternasyonal acılar dövizcilerde karşılıksız
Kendimi bozsam bile dünya karşımda işte
Evet, a dostlar dünya ile tanışığız
Kendimizle değil.
Yorulsa bile züğürdün çenesi toprağını hazırlar
Aşk da, rızk da patron kapısında aranmaz, öyle bırakın
Rızkımı bulamazsam tavan arasında kalmasın cesedim
Beni bu güzel ağrının bağrına ekin.