Beş kez öldüm bugün
Bir tabanca, beş kurşun ve
Ölümün soğuk sessizliği..
Kurtaramadım kendimi
Kaçtıkça düştüm, kayboldum
Ve yoruldum kalabalığından kasvetin
Beş kez öldüm bugün
Ve hala soğuk toprağa alışamadım.
Kırıldı kanadım
Yaralar açıldı, kanadı, kanadı
Gözyaşlarımdan şelaleler yaptım
Ve yaktım bütün anıları;
Kendimi koparabilmek için
Yakamı bırakmayan geçmişimden.
Kapattım bütün defterleri
Silmeye çalıştım tenimdeki parmak izlerini
Beş kez öldüm bugün
Beşinde de yalnızdım
Duvarlar üstüme yıkıldı bir bir
Gökyüzü karardı, bütün sesler sustu
Bütün yıldızlar göz kapaklarıma doluştu
Zehir gibi yayıldı bedenime hasret
Oksijen ciğerime yayıldı zehir gibi
Ben beş kez öldüm bugün
Ve sen göremedin hiçbirini.