Bir insanı hayvandan ayıran değerli yetilerindendir hayal etmek ve hayaline inanabilmek. İnsanlar pek hoyrat kullanır hayal etmeyi. Yargılarını o kadar kanıksamışlardır ki bir yanda sevinç çığlıklarıyla can alırken, diğer taraftan insanlara taptırır “hak yollardan”.
Bu yeti insanlarda çeşitli şekillerde tezahür eder. Girdapta olan bir güruh vardır. Bunlar her hayalini kendisiyle yahut çevresiyle savaşa döndürmeyi huy edinmişlerdir. Bilmezler, her durum sadece bizim anlamlandırmamızdan ibaret. En kalabalık güruh ise önündeki havuca soluksuzca koşup, sürekli havucu hayal edenlerdir. Yaşayamamışlardır bir anlarını bile özgürce. Başkaldırıları bile diğer alternatif ile savaşıdır da bilmezler, hayal aleminde savaşarak kazanamayacaklarını. Orada esirlerdir bir ömür. Tabi ki özgürce kullananlar da vardır hayal etmeyi.
Bir ömür ne kısadır ne uzun; özgürce hayal edebilmiş, yaşayabilmiş insan için.
Hoşça kalın.
