Soğuk

Eser sert bir rüzgâr
Kar kirpiklerime yağar
Sıcak, gönüllere hasret
Hava sert, yürekler kart
Çaydanlıklarda dertler kaynar
Geçmez saatler
Normal gelir artık
Gece üçler, dörtler…
Kaybolmuş sevdalar
Kalmamış…
Karanlıkta dökülen yaşlar
Gizli yazılan mektuplar
Esir düşülmüş zamana
Muhtaç olunmuş
Tasasız, mutlu bir ana
Soğuk…
Morarmış ellerim, tutmaz
Kalem bu yazmaktan bıkmaz
Fıtrat…
Kaçmaz senden, bekler
Bir aman, bir haber
Yakar gözümü duman,
Ne büyük nimettir nisyan
Farkında değil insan
Donuyor içimiz
Soğuk…