Erken saatlerinden bir günün
Sabahın mı körü yoksa gözler mi kör bilinmez
Kuşlar sessiz, sokaklar sessiz,
Şehir bile çıt çıkarmadan bekliyor
Ben bekliyorum.
Gözlerim acıyor uykusuzluktan
Ama kalbimin acısına engel oluyorum
Bir çay daha koyuyorum kendime.
Rüzgar daha bir deli vuruyor camlara
Tıkırtılardan kapı çaldı sanıyorum
Sen geldin sanıyorum.
Bu kadar mı uzun o yollar,
Bu kadar mı uzaksın bana,
Haftalar haftaları kovalıyor
Ben mayısı düşlüyorum.
Bekliyorum.
Bir mucizeyi bekler gibi
Eski tesadüfleri bekler gibi
Pek de akıl sır ermez böyle işlere
Olur ve kalırsın.
Olsun ve şaşırayım istiyorum.
Artık gelsen diyorum
İnsanlar koşturuyor umarsızca sağa sola
Yeni yollar buluyorlar kendilerine
Yenilerini çiziyorlar hayatlarına
Hiçbiri benden geçmiyor
Unutulmuş bir nokta gibiyim haritada.
Gelsen
Ve mahallemden geçmeye başlasa insanlar artık
Fark etmiş miydin bilmem ama
Aslında yalnızlıktan korkuyorum.
Kalbim mayısa hasret
Seni bekliyorum.
