Bir şiiri yazmak için kaç dizeye ihtiyaç duyar şair?
Yahut kaç hece bir dize eder okurun nazende gönlünde?
TEK HECE!
Okuyanlar bilirler ve bilenler yeterler ki hayat tek heceden ibarettir yaşamak dediğimiz şu iki nefes arasında. Şiirlere şarkılara ilham olan cümle yaşanmışlıklar tek bir heceden ilham alır da hayat bulurlar. Evren tek bir hecenin üzerine inşa olur.
Ne derece küçükse nesneler, hisler, var edilenler; izahı o derece zor olur. Nasıl ki bir hücreyi görmek için yüksek teknolojiye ihtiyaç duyuyoruz, bedenimizde gizlenen milyonlarcasını biliyor fakat kimi zaman ispatlayamıyoruz; mevcudattaki o tek heceyi de öyle hayatımızın içinde besliyor ama hatırımızdan çıkarıyoruz.
Oysa farkındalık nasıl güzel bir nimet! Elimizde tuttuğumuz kalemin vazifesinin yazmak olduğunun farkında olmakla, onu bir başkasının gözüne sokmaktan men etmekte farkındalığın hayat kurtardığını unutmazsak; tek hecenin manasına erdiğimizde de kainatı kurtarabilmenin sırrına ereceğiz aslında.
Sahi sizce nedir TEK HECE?