adem havva ve ben aynı anda kovulduk cennetten dünya kurulalı sürgünüm yerin yüzüne başım dik gözüm korkusuz ayıbım örtüsüz alıştım …
Kıydılar Bize – 18.Bölüm
18. On sekiz. Bildiğimiz on sekiz. “Ve ben kahve içemem.” dedi İzzettin Nikolayeviç. Kadına dikili gözleri ve tüm dikkatiyle birlikte …
Binbir Endişe
Bekledim, bekledim, bekledim. Sabırsızlıkla bekledim, merakla bekledim, hevesle bekledim, şaşkınlıkla bekledim. Burası ne biçim bir yer böyle, küfrederek bekledim. Manzarayı …
Diş Ağrısı
Bir diş hekimine gitmem gerekiyordu. Dişimin ağrısı benim yaşadığımın göstergesiydi ama böyle bir yaşam da olmaz olsundu. Yaşayanlar bilir, diş …
kırk kat.
önce kırk kat et sonra kırk kat deri ve naylon bir torbaya sardım kendimi kuytuda hayvan leşi gibi kimsesiz kaldı …
Var Git Ölüm
Mektubun sonundaki noktaya bir veda busesiymiş gibi uzun uzun baktı, çünkü bir hasret mektubuna bırakılan son nokta, kalemin kâğıda veda …
Bir Geçim Bahsi
Taşınıp gidiyorlar kendi dairelerinden, Kısa bir süreliğine kiraya çıkıyorlar. Ben tutup yardım ediyorum onlara Olanlara, dolaşmalarına, İki odası birbirine eş …
Kıydılar Bize – 17.Bölüm
On yedi. Bildiğimiz on yedi. -I-Saat 4’ü 49 geçe açtı gözlerini İzzettin Nikolayeviç. Bakışlarını bordo kayışlı saatinden çekip gözlerini tekrar …
Kıydılar Bize – 16.Bölüm
On altı. Bildiğimiz on altı. -I- ”-Artık evime dönmek istiyorum sinyorita. -Niçin gitmek istiyorsunuz bu kadar? Zat-ı aliniz neden rahatsız …
Çürümüşlüğe Sıkışmak
Biten yılın son günlerinin belirsizliklere açılan ilk kapı olduğu su götürmez bir gerçekti. Kışa atfedilmiş hüznün umuda dönüştüğünü görmek baharın …